O obxectivo desta investigación consiste en describi-los resultados das terminacións -anum, -anam, ‑anos e -anas no concello de Castrelo do Val, na comarca verinesa, no conxunto do galego e no continuum dialectal galego-portugués. Os datos proceden do Atlas Lingüístico Galego (ALGa), do Atlas Lingüístico de la Península Ibérica (ALPI) e do traballo de Rodríguez Lorenzo (NEnq 2022) e doutras investigacións, entre as que se inclúe unha pescuda de campo propia. Para a variación na longa duración das terminacións citadas, usáronse datos toponímicos e exemplos de textos do pasado. O cambio fundamental consistiu en simplifica-la sílaba complexa, especialmente nas verbas plurais (‑auns). As mudanzas producidas levaron a que o galego común sexa o centrooriental, o cal conserva formas específicas (con nasalidade imperceptible, que non se grafa) para masculino e feminino e para os seus plurais. O sistema occidental anula a diferenza xenérica dos elementos medievais no singular e no plural ó perde-lo glide do ditongo das palabras masculinas ou ó resultar este imperceptible. Isto fai que se aparte máis das formas medievais có sistema centrooriental, aínda que non tanto como algunhas variedades portuguesas dialectais. O sistema centrooriental e o occidental son o resultado da converxencia que se foi producindo entre territorios veciños con continuidade de poboamento nun tempo grande, que permitiu elimina-la variación neles (-aun / -au / -án). Entre os dous sistemas citados hai unha área híbrida con variedade de resultados. Nela vanse impondo as formas centroorientais. No territorio non occidental hai illas conservadoras con -án e con [ã], e lugares innovadores con -ou.