Contido principal do artigo

Fernando Mingote Rodríguez
Xunta de Galicia Consellería de Cultura Educacion e Ordenación Universitaria
España
https://orcid.org/0000-0001-7868-1916
Plácido Lizancos Mora
Universidade da Coruña
España
https://orcid.org/0000-0003-3823-6054
No 30 (2018): Bioeconomía y Memoria Ecológica de los Territorios: Transdisciplinariedad para un Futuro Sostenible, Artigos
DOI https://doi.org/10.15304/s.30.5240
Recibido: 30-06-2018 Aceptado: 15-10-2018 Publicado: 20-12-2018
Copyright Como citar

Resumo

En amplas zonas de poboamento espallado no noroeste da Península Ibérica, as parroquias non son tanto unha división eclesiástica como unha entidade social e xeográfica. Dentro dos seus límites, os igrexarios (isto é; o conxunto formado pola igrexa, cemiterio, carballeira, cruceiros e casa reitoral; polo común na veciñanza dunha pequena aldea) constitúen o seu cerne. Nesta zona, os igrexarios forman unha malla sobre a paisaxe cultural e representan os fitos de súa identidade. A maior parte aséntanse nos seus lugares desde a Idade Media e evidencian conexións cun pasado máis remoto. Con frecuencia inclúen importantes mostras de arquitectura histórica así como de espazos de gran calidade ambiental.

Nesta investigación analizamos 750 parroquias rurais e os seus igrexarios que constitúen unha área de máis de 6200 quilómetros cadrados, do noroeste galego, diagnosticando o seu estado mediante o sistema DAFO, e propoñendo estratexias para a súa conservación e a renovación das súas funcións.

Citado por

Detalles do artigo