Gallaecia: revista de arqueoloxía e antigüidade
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia
<p>Revista académica electrónica de publicación anual, incluída dentro da plataforma rev{USC}, dedicada á publicación de traballos académicos e científicos, con especial referencia a Galicia e ao cuadrante NO da Península Ibérica, organizados en tres seccións (Artigos, Noticiario Arqueológico de Galicia e o NO Peninsular, Recensiones) sobre os ámbitos científico-profesionais da Prehistoria, Arqueoloxía, Epigrafía e Numismática, Historia Antiga e Etnografía.<br>A revista, de periodicidade anual, aparece indexada en APH, REGESTA IMPERII, ERIH PLUS, CIRBIC, DIALNET, LATINDEX, ISOC, REBIUN, ULRICH’S DIRECTORY, MIAR.<br>No índice <a href="http://epuc.cchs.csic.es/resh/indicadores">RESH</a>, <em>Gallaecia </em>sitúase, no período 2005-2009, no posto 13 de 89 entre as revistas españolas de Arqueoloxía e Prehistoria de maior impacto. O indicador que mide o impacto é a taxa de citación e para calculala tivéronse en conta as citas nas principais revistas científicas españolas e as citas recibidas en Web of Science.<br>O portal dixital de<em> Gallaecia </em>aparece en galego, español e inglés; as linguas de publicación son o galego, portugués, español, francés, inglés, alemán e italiano.</p>Universidade de Santiago de Compostela. Servizo de Publicacións e Intercambio Científicoes-ESGallaecia: revista de arqueoloxía e antigüidade0211-8653<p>Ao publicar en <em>Gallaecia</em>, o/o autor/a-os/os autores/as cede/n todos os dereitos de explotación do seu artigo (incluíndo distribución, comunicación pública, reprodución e transformación) á Universidade de Santiago de Compostela, que, coas condicións e limitacións dispostas pola lexislación en materia de propiedade intelectual, é a titular do copyright e, por tanto, de todos os dereitos patrimoniais expresados, retendo o/o autor/a-os/os autores/as todos os dereitos morais que por lei lle corresponde/n (art. 14 <a href="https://www.boe.es/buscar/act.php?id=BOE-A-1996-8930">TRLPI</a>).</p> <p>Sen prexuízo do anterior, e agás indicación contraria, todos os contidos distribúense en acceso aberto baixo unha licenza internacional Creative Commons BY-NC-ND 4.0. Calquera forma de reprodución, distribución, comunicación pública ou transformación desta obra non incluída na licenza Creative Commons BY-NC-ND 4.0 só pode ser realizada coa autorización expresa do titular do copyright, non sendo excepción prevista pola lei. Pode acceder Vde. ao texto completo da licenza nesta ligazón: <a class="x_moz-txt-link-freetext" href="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.gl" target="_blank" rel="noopener">https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.gl</a></p>Profesor José Manuel Caamaño Gesto. In memoriam
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/6737
María Raquel Casal García
Copyright (c)
http://www.usc.es/revistas/index.php/gallaecia/about/submissions#copyrightNotice
2020-04-272020-04-273857Novos datos sobre a arte rupestre no Miño litoral. O concello de As Neves (Pontevedra)
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/5948
<p>Resumo:<strong><span lang="GL"> </span></strong><em><span lang="GL">Recentes traballos realizados no concello das Neves veñen a aportar novos datos sobre a arte rupestre nesta zona do Miño. Así, coas novas prospeccións incrementouse considerablemente o número de estacións rupestres coñecidas ata o de agora, con respecto ás recollidas na Dirección Xeral de Patrimonio Cultural, o que nos leva a pensar nunha distribución máis ampla dos gravados de arte rupestre atlántica e de algúns dos seus motivos.</span></em></p> <p>Summary: <em>Recent works performed in the As Neves Council have become a valuable source of new data on rock art in this area of the Miño. Thus, with these new surveys the number of petroglyphs known up to now has come to a considerable increase, in regards to those that were previously collected in the Dirección Xeral de Patrimonio Cultural, which leads us to believe in a wider distribution of the atlantic rock art and some of its motifs.</em></p> <p> </p> <p class="Standard"> </p>Xurxo Pereira MartínezRamón Fábregas Valcarce
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-273893210.15304/gall.38.5948Técnicas de Producción de los Grabados Rupestres Prehistóricos del Noroeste Peninsular. Petroglifos Gallegos
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/5959
<p style="text-align: left;" align="center">Estudio de los petroglifos gallegos prehistóricos desde una nueva perspectiva, la de las técnicas de producción de los grabados a través del trabajo experimental sobre dos tipos de soportes de diferente composición geológica: bloques de granito y bloques de esquisto. Como referencia para el estudio de este tipo de soportes hemos escogido dos yacimientos originales: “A Cabeciña” (Oia, Pontevedra) en granito y “Ghorghalado”(O Rosal, Pontevedra) sobre esquisto.</p> <p style="text-align: left;" align="center">Los objetivos formulados han sido los siguientes: caracterizar las posibles técnicas para la realización de estas insculturas, incidiendo en la percusión (directa e indirecta) y en la abrasión; analizar funcionalmente los tipos de instrumentos utilizados, así como sus huellas de uso y determinar si la composición del soporte pudo condicionar su elección para la realización de los motivos.</p>Marta María Otero García
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-2738337010.15304/gall.38.5959Materiales inéditos del asentamiento fortificado de Valencia do Sil (Vilamartín de Valdeorras, Ourense)
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/5949
En este artículo presentamos un conjunto de materiales inéditos procedentes del yacimiento arqueológico de Valencia do Sil (Vilamartín de Valdeorras, Ourense) almacenados en las dependencias del Concello de O Barco de Valdeorras. Este material proviene de diversas intervenciones llevadas a cabo sobre el sitio desde los años 60 hasta, probablemente, los años 80. Su interés radica no solo en su volumen, sobre todo en lo que respecta al conjunto cerámico, sino por la valiosa información que proporciona sobre un yacimiento conocido de antiguo por la historiografía pero del que apenas se tenía informaciónCarlos Tejerizo GarcíaAgustina ScaroEduardo Daflon
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-27387110210.15304/gall.38.5949La talla de madera policromada “San Bernardo” del Museo de Belas Artes de A Coruña. Estudio integral de la pieza.
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/6268
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small; font-family: 'times new roman', times;">El Museo de Belas Artes de A Coruña incorpora en sus fondos, por una donación particular en el año 1948, una talla de madera policromada y estofada de inicios del siglo XVIII. En el año 2016, debido al estado de deterioro de la pieza, se inició su proceso de restauración. Este proceso no solo consistió en revertir la pieza a su apariencia estética inicial sino que se complementó con un estudio iconográfico y con una caracterización completa de la madera y del recubrimiento dorado a través de la Tomografía Computerizada (TC) y la Microscopía Electrónica de Barrido (SEM-EDX). La utilización de estas técnicas analíticas ha permitido visualizar el interior y el exterior de la pieza, generar un registro virtual 3D con información estructural, evaluar el estado de conservación de la madera e identificar el tipo de recubrimiento dorado (pan de oro y purpurinas procedentes de antiguas restauraciones). El estudio dendrocronológico, aunque no ha sido concluyente para datar la madera debido al bajo número de anillos presentes en el tronco (representados tan solo 27 años), ha servido sin embargo para evaluar los límites y la potencialidad del uso de la dendrocronología basada en exámenes tomográficos no destructivos en tallas de madera. El proceso de restauración y el estudio iconográfico realizado también se describen en este trabajo. Ambos han ayudado a poner en valor expositivo la pieza y a identificar la identidad del Santo representado que en un origen, fue catalogado como San Gregorio, con dudas sobre su identidad como San Benito y que finalmente es asignado como San Bernardo.</span></p>María Vanesa Mariño CalvoOscar Lantes SuárezMaría Antonia Domínguez LagoLaura Carrera NogueirasFilomena Dorrego MartínezRosa Ana Vázquez Ruiz de OcendaIgnacio García GonzálezJose Daniel Barreiro Vázquez
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-273810312610.15304/gall.38.6268As Fachas de Vilelos. Antropoloxía dunha festa do lume
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/6296
<p>Na véspera da festa parroquial de San Martiño de Vilelos (O Saviñao, Lugo) os veciños celebran o Fulión, que consiste en subir ao castro máis próximo grandes fachas e tirar dende alí grande cantidade de fogos artificiais. Neste artigo recollemos a etnografía do Fulión de Vilelos e propoñemos unha interpretación sobre o seu posible significado.</p>Rosa Brañas Abad
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-273812715210.15304/gall.38.6296BALSEIRO GARCÍA, A. (ed.); A colección de ourivería antiga do Museo Provincial de Lugo. Deputación de Lugo, Lugo, 2018. 263 p., ilustr. color. ISBN: 978-84-8192-560-9.
https://revistas.usc.gal/index.php/gallaecia/article/view/6120
Aizane Falcón Torres
Copyright (c)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
2020-04-272020-04-2738153156